Vandaag stond de huskytocht op het programma maar last minute hebben we ons moose farm bezoek verzet van woensdag naar vandaag! Wat een ervaring!
Tocht met de husky's
Na een nacht in totale stilte en dromend van het noorderlicht dat we gisterenavond gezien hadden hebben we super goed geslapen. En deze ochtend keken we door het raam en zagen we dit landschap! Zo mooi! Even onze weerapp open gedaan en wat bleek: het was nog steeds -26°. Dus we begonnen al onze warme kleren te verzamelen voor onze geplande tocht van deze ochtend.
Maar eerst lekker ontbijten. Iedereen at een bord spek met eieren en we waren toch wel een beetje nerveus. Lennert had zelfs 3 paar kousen over elkaar aan gedaan. We werden om 9h20 in de lobby verwacht om allemaal tegen 9h30 op de bus te zitten. Maar voor we vertrokken zei de gids: iedereen heeft de kleren aan die we gegeven hebben? En iedereen heeft warme kleren aan?
Daar beloofde niet veel goeds!
Na een half uur met de bus over wit besneeuwde wegen, en tegen naar mijn gevoel hoge snelheid, kwamen we na aan in de middle of nowhere met een hoop honden kennels in de sneeuw. Alle honden zaten per twee in een hok. Allee, diegenen die niet mee mochten lopen. Er waren er redelijk wat die nog maar een jaar oud waren. Dat kon je zien aan het naamplaatje en het jaartal dat aan elk hok hing.
De dame legde uit dat honden van een jaar meestal nog niet mee mogen lopen. Per uitzondering zijn er die al goed genoeg zijn maar de meeste moeten nog wat steviger worden en ook nog leren wat links en rechts is.
De honden die wel mochten lopen stonden al klaar aan de slee. Elke slee had 4 honden. En die stonden te blaffen van jewelste. Dat doen ze blijkbaar tot ze mogen vertrekken. En dat ging nog wel even duren.
De dame legde uit dat we geluk hadden dat de tocht door ging. Want -25° aan het hotel is -30° daar en -35° op het meer waar we de tocht gingen doen. Wetende dat de gevoelstemperaturen aan die snelheid naar -40° gaat. En daarom was de tocht spijtig genoeg ingekort. Vooral om de honden te beschermen omdat ze zoveel energie verliezen bij het lopen. We gingen dus ongeveer 25 min een tocht maken in twee groepen. Wij zaten in groep 2.
Toen we wachtten op groep 1 mochten wij ons warm houden in de tipi waar we heel zoet en warm bessensap kregen en een typisch Zweedse koffiekoek die ze op een vuurtje in de tipi opwarmden.
Na een klein half uurtje wachten was het dan aan ons. We kregen eerst wat uitleg over het besturen van de slee, maar het voornaamste was: remmen! Die honden gaan heel hard, doen niet liever als iemand voorbij steken, en als je van de slee stapt zijn ze alleen weg. Wel een beetje zonde dat die dieren zo hard trekken en wij dan op een rem moeten gaan staan. Maar goed.
En zelfs ons Kelly durfde de honden aaien!
En toen zijn we vertrokken. Kelly bij mij op de slee, Lennert en Senne samen, en Brent met een jongen uit een gezin die ook met 5 waren. Hoe zalig was dat!
Dan hebben we nog afscheid genomen van onze vrienden, en zijn we terug de bus op gestapt. Lennert was op de tocht wel bevroren geraakt. Hij had het heel erg koud. Bij de rest viel het nogal mee!
Vervolgens zijn we terug gereden naar het hotel, waarbij we vroegen of we eventueel nog een extra excursie konden bij boeken om naar de rendieren te gaan kijken. Want je mag geen 2 farms bezoeken op 1 dag omwille dat ze schrik hebben dat je bacteriën kan doorgeven. Vandaar gingen ze proberen om ons op een andere dag te laten meegaan.
En de dame achter het onthaal zei: "Jullie kunnen anders binnen een uur mee naar de Moose farm". En dan woensdag de rendieren farm.
Dus we zijn snel gaan eten, om ons dan terug warm aan te kleden en naar de moose farm te vertrekken.
Moose farm
Het gewei van een eland valt trouwens deze periode van het jaar af en begint terug te groeien. Het is op 4 maand terug groot en elk jaar wordt het groter. Het groeit aan 2 centimeter per dag!! En het voelt warm aan. Er loopt bloed door waardoor je de hartslag erin kan voelen. Tegen de bronstijd gaat de huid er af door tegen de bomen te schuren. Echter ze vechten er zelden mee, degene met het grootste gewei wordt aanzien als de leider. De anderen aanvaarden dat gewoon. Ik vond dat toch wel een straf ding.
'Kelly was wat jaloers dat haar haar ook niet zo snel groeit maar 2 cm per dag? Amai met wat een bos haar zou ik dan 's morgens naast mij wakker worden 😂.
Ook dat was heel leuk. Op zich hadden we wel meer elanden verwacht, maar blijkbaar hadden ze maar een paar dieren hier staan voor de toeristen, en zit de rest diep in de bossen. Een paar honderd zo bleek.
Verder kregen we een hele uitleg over het leven van de elanden, en gaf de man, een echte Sami nog een hele uitleg over het leven van de Sami, samen met die elanden en rendieren. Super interessant!
Dit mannetje zijn gewei was pas afgevallen waardoor er wat bloed uit liep. Wel erg om te zien want het deed precies toch wel wat pijn.
Zweedse balletjes
's Avonds hebben we de typische Zweedse balletjes gegeten. Die waren super lekker klaar gemaakt.
En daarna nog wat UNO gespeeld. Er kwam zoveel mist op dat we niet naar het noorderlicht konden gaan kijken.
Morgen staat de sneeuwscooter op het programma en daar kijken we ook wel naar uit!